Josje Swinkels

Welkom op mijn site. Leuk dat je een kijkje komt nemen.

Zolang ik me kan herinneren vind ik het leuk om te schrijven. Op jonge leeftijd schreef ik allerlei verhalen en gedichten in schriften. Ik was en ben nog steeds dol op notitieboeken en schriften met een mooie omslag.
Meestal ging hetgeen ik schreef over wat ik had meegemaakt. Een soort van dagboek. 

Later, op de middelbare school, was er gesteun en gezucht hoorbaar in de klas, als we een opstel moesten schrijven bij Nederlands. Behalve bij mij dan. Ik was in mijn nopjes en was in no-time klaar. Mijn vriendin, die uiteraard naast me zat, keek me dan aan alsof ik lichtelijk gestoord was.

Na de geboortes van mijn kinderen schreef ik dagboeken vol. Zeker na de geboorte van m'n oudste dochter Lisa. Mijn gedachten en emoties toevertrouwen aan papier, was een manier om alles, wat er op dat moment gebeurde, van me af te schrijven. En om het te kunnen onthouden, want het was veel. Stapels dagboeken schreef ik vol.

Tijdens het schrijven van de roman, Niet alle kleine meisjes worden groot, kwamen deze dagboeken me heel goed van pas. Wil je meer over het boek lezen, klik dan hier.

Naast mijn betaalde werkzaamheden, schreef ik in de loop der jaren voor verschillende personeelsbladen en bladen van patiëntenorganisaties. Daarnaast was ik zeven jaar hoofdredacteur van het blad NEE-eten, van de gelijknamige patiëntenorganisatie. 

In 2020 ben ik me gaan toeleggen op creatief schrijven. Het is ontzettend leuk om personages en verhaallijnen te bedenken.